مریم اهل کسا
مژده ایدل مظهری از کبریا آمد پدید
ماسوا را در لقب خیرالنساآمد پدید
محرم وحی الهی دخت ختم الانبیا
اختری تابنده از برج حیا آمد پدید
این چنین گوهر کجا یابد دگر صراف دهر
شب چراغی از تبار انبیا آمد پدید
ابن وائل مصطفی را چون زدی زخم زبان
سوره ی کوثر برای مصطفی آمد پدید
عاقبت نخل امید عقل کل شد بارور
میوه ی نیکو ز باغ با صفا آمد پدید
این هما را کس نباشد جز علی هم آشیان
راز خلقت زوجه ی شیر خدا آمد پدید
قدسیان را مجمعی اندر زمین باشد مگر
خط سیری از ملائک در سما آمد پدید
نسل ختم المرسلین از بطن ام المومنین
این گل خوشبو ی جنت زان دوتا آمد پدید
بوسه زد بر دست زهرا مریم نیکو خصال
برتر از او مریم آل عبا آمد پدید
بین معصومین حق محبوبه ی یکتا بود
در حقیقت محور اهل کسا آمد پدید
محرم دل را بگفتا این سخن فرزانه ای
بر محبان علی مشکل گشا آمد پدید
بی جهت هرگز تو غفاری به اشعارت مناز
آنچه گفتی طبعا از لطف خدا آمد پدید
شعر:پدر اظهر
